Australie
Verre reizen
Australië reis
9 December 2010 zijn we vertrokken naar Australië, wat een onvergetelijke reis is geworden.In Sydney zijn we geland, waar we ook de eerste nacht in een hotel hebben overnacht.
De volgende dag hebben we de stad verkend en al snel had ik de eerste vogel gezien, een ibis.
Deze komen veel voor, vooral in parken van steden.
Het Opera House was ook een mooi gebouw, dat is wereld beroemd.Als je daar bent dan heb je ook gelijk een mooi uitzicht op de beroemde harbor bridge.
De volgende dag zijn we de camper op gaan halen.Na wat formaliteiten, konden we gaan rijden, ons eerste adres was een camping in Blackheath.Hier onder staan de verslagen die ik gemaakt heb voor het thuisfront.
Op de site djv.waarbenjij.nu konden we verslagen en foto plaatsen, die dan ook weer beantwoord konden worden.
Hallo vrienden,
De voorbereidingen zijn in volle gang voor onze reis naar Australië.
Ik hoop op deze site jullie op de hoogte te houden van al onze belevenissen in Australië.
We hopen dat we af en toe verbinding kunnen krijgen met het internet, zodat we wat van ons kunnen laten horen en zien.
Zoals jullie weten gaan wij met ze'n drieën door een klein gedeelte van australië rijden met een camper.
Wat heet klein, het zal toch wel een kleine 3500 km zijn.
Het is voor ons Nederlanders niet te bevatten hoe groot dat land wel is.
We landen in Sydney waar we de eerste dagen in een hotel overnachten voordat we de camper op gaan halen.
Dus de eerste dagen gaan we Sydney verkennen en wat bij komen van de lange vliegreis van bijna 24 uur.
Daar komt nog het tijdsverschil van 10 uur bij, dus dat zal wel even wennen zijn.
Twee dagen later gaan we de camper op halen, dat zal nog een hele toer zijn.
Links rijden met een camper die ook het stuur nog rechts heb, maar we gaan het proberen.
Zal wel even een rustig plekje op zoeken om te oefenen.
Dan gaan we zo snel mogelijk uit die drukke stad naar Blackheath een dorpje in de Blue Mountains, een prachtig berg landschap.
Daar zullen we wel een paar dagen blijven, en een paar tochten te voet doen.
Ik zal nu niet te ver vooruit lopen op het programma, maar het is de bedoeling dat we daarna via de kust naar Melbourne gaan, dat is ongeveer 1200 km.
Op de foto is de hele route te zien die we ongeveer van plan zijn.
We zijn er.
Na ongeveer 23 uur vliegen waren we in Sydney.
Het was allemaal goed georganiseerd, en de aansluiting in Hongkong was prima geregeld.
Veel gezien onderweg, maar het mooiste was toch wel vlak bij sydney toen de zon onder ging.
Het was in een mum van tijd donker dat had ik niet verwacht.Na een wilde rit door Sydney, kwamen we bij het hotel aan.
Nu weet ik zeker dat vliegen veel veiliger is dan met de auto.
Wat ons het eerste opviel is natuurlijk de temperatuur, het was avonds nog zeker 20 graden.
We hebben goed geslapen na deze dag, ben gewoon een nacht kwijt door het tijdsverschil, dus we waren het best zat.
Zaterdag ochtend waren we al vroeg op, en zijn we door Sydney gaan lopen.
Al snel zag ik verschillende vreemde vogels die ik nog niet eerder had gezien.
Ook zag ik een koekaboera, dan sta je wel gek te kijken.Maar ik had natuurlijk mijn verkeerde lens bij me, maar dat komt nog wel.Het beroemde Opera House was ook de moeite waard.
En de grote Harbour bridge was heel indrukwekkend, ben nog in de toren naast de brug geweest, dan kan je over heel Sydney heen kijken.
Later zijn wij nog even terug gegaan naar het hotel, om een betere lens te halen voor de vogels natuurlijk.
Zoals je kan zien zijn ze goed gelukt.Sydney is erg druk om 11 uur avonds kan je nog over de hoofden lopen.
We hopen morgen dan ook snel uit deze stad te komen.
Daar zijn we weer.
Zondag moesten we de camper op halen ergens in Sydney.
Dat was allemaal goed geregeld, ze lieten een dvd zien hoe het allemaal werkt en dan kan je voor het eerst in een vreemd land links gaan rijden.
Dat viel nog niet eens mee, je moet constant denken hoe je rijd, thuis gaat dat vanzelf.
Een rotonde links om is voor het eerst wel vreemd.Maar we zijn in Blackheath gekomen, ongeveer honderd kilometer vanaf Sydney.
Blackheath ligt midden in de Blue mountains, een prachtig berglandschap.
We hadden al snel een camping gevonden, midden in de bossen.
Daar hoorde we al snel de koekabura, die ziet er uit als een specht, en maak een vreselijke herrie, prachtig beest.
Daar vliegen ook verschillende parkieten en papegaaien.
Elke vogel die je daar ziet, is in onze ogen vreemd.
Ik heb er ook nog een klein vogeltje op de foto gezet, groen met een rood kopje nog nooit gezien, hij of zij was bezig met een nest te bouwen.
De andere dag (maandag)zijn we wezen lopen in een gebied bij Katoomba.
Daar hebben we de drie zusters gezien, een heel beroemde bergformatie.
Je heb er ook veel mooie water vallen, de hoogste is wel driehonderd meter.
Dinsdag zijn we weer vertrokken naar Sydney, waar we nog even naar de camper boer gingen om een nieuwe stoel te halen, ik was er namelijk door heen gezakt, toen Annet op mijn schoot kwam zitten ha ha.
Ja daar kunnen ze niet tegen natuurlijk, maar dat was snel verholpen, we kregen drie nieuwe stoelen, omdat da andere ook niet best meer waren.
Vandaar zijn we op weg gegaan naar de kust, na driehonderd kilometer waren we in Bendalong.
En prachtige camping met bos en strand, en heel veel dieren.We hebben de eerste kangoeroes gezien twee kleintjes en een grote.
We zaten s ´avonds in de donker buiten, zat er onder de tafel een soort rat met een spitse snuit, hoe hij heet weet ik nog niet, maar ze zijn zeker niet bang, dat geld voor alle dieren trouwens, ze laten zich heel dicht benaderen.
Als de schemer nadert dan word alles wakker.
Ze hebben hier krekels van een meter, aan de herrie te horen.Als het gaat schemeren beginnen ze, en als het donker word houden ze er mee op.
Hier ook weer heel andere vogels, en de eerste pelikaan is ook gezien.
We hebben besloten om in Bendalong een dag te blijven, het is hier zo mooi, zonde om gelijk weer weg te gaan.
Ochtends zaten we te ontbijten met heel veel parkieten om ons heen.Verschillende soorten, het leek wel een plaag.
Op een gegeven moment waren er wel dertig schat ik, op de tafel onder de tafel op je hoofd,niet te geloven.
Later zijn we naar de bay gegaan, een paar minuten lopen van de camper.
Prachtig strand, heel helder water, en heel erg warm.
De zwembroek aan en in het water.Ik was nog niet eens helemaal nat of er kwam al een rog aan, dat was even schrikken.
Het water is er heel erg helder, en het is echt blauw.‘s Avonds zijn we nog een keer terug gegaan naar het strand, toen zagen we nog zeker tien dolfijnen.
Morgen (donderdag) gaan we weer een stuk verder langs de kust, kijken wat dat weer voor verrassingen geeft.
De verbindingen zijn hier niet zo goed, dus het kan wezen dat het wat later op de site staat.
De foto’s probeer ik ook op een goed moment, dus nog even geduld.
We hadden al gehoord van Nathasja dat er veel gereageerd hadden op de site, dat doet ons goed, hierbij bedank ik iedereen voor de leuke berichten.
Terugblik van uit Bendalong 18-12-2010
Vanuit Bendalon zijn we verder zuidwaarts langs de kust gereden, met als doel Eden.
Ongeveer halverwege vlak voor Tathra, zagen we een bordje met een mooi uitzicht punt, daar zijn we gestopt en naar het uitzicht punt gelopen.
Op het bordje stond 2 km, nou weet ik niet wat ze onder 2 km verstaan, maar het was ongeveer een half uur lopen.
Maar we werden beloond, het was adembenemend zo mooi was het.
Het was een stuk land wat in zee uit komt.
Het leek net een onbewoond eiland, we stonden denk ik wel honderd meter boven de zeespiegel, met links rechts en voor ons water met rotsen en bos, beter kan ik het niet beschrijven.Ik zal er wat foto’s bij doen, maar in het echt is het nog veel mooier.
We vervolgde onze weg naar Bermaqui vraag me niet hoe je dat uitspreek.
De meiden hadden het geniale idee om op het postkantoor een telefoon kaart te kopen.
Dat kopen ging nog wel, maar bellen!!!!We kregen een rol papier daar kon je wel mee behangen.Voordat ze wisten hoe dat allemaal werkte, waren we een uur verder.
Een pin code een landcode een registratie code een controle code het netnummer het abonneenummer en het huisnummer, zo waren we dertig nummers verder en nog geen contact.
En blijven proberen natuurlijk, plus nog dertig keer naar het post kantoor om te vragen hoe het moet.
Ik werd er helemaal flauw van, ben maar wat foto’s gaan maken aan de kust.
En uiteindelijk hebben we nog geen contact gekregen.
Na deze affaire zijn we door gereden naar Eden, waar we een mooie camping hebben gevonden.
Hier blijven we twee dagen hangen, lekker dicht bij het strand, twee minuten lopen prachtige douche en wc’s en de meiden kunnen een wasje doen in de wasmachine. Gr. DJ
Hier was een mooie gelegenheid om eens wat vlees op de bbq te bakken.
Gewapend met sla rauwkost vlees gingen we onder de overkapping.
We hadden het gevoel bij een gokautomaat te staan want elke 10 minuten moest er een munt van 20 dollarcent in gegooid worden dus je moet een dikke buidel met losgeld bij je hebben.
Was wel even heel anders hier dan de GRATIS kampeerplaats van gisteren.
Geen douche en verdere voorzieningen alleen een klein gebouwtje wat toilet heette geen licht dus wij gingen daar natuurlijk ’s nachts echt niet plassen hé.
Wel genoten wij van een heerlijke kangoeroe biefstuk uit de supermarkt meegenomen dat jullie niet denken dat wij er één hadden aangereden.
Bizar genoeg hadden we ’s morgens nog wel van het uitzicht op die schattige beesten zitten genieten.
Nu zaten we het dan te eten mmm tja het smaakte toch wel, ach zo is het in Nederland met koeien vlees uiteindelijk.
Gr. A Vanmorgen opgestaan en grrrrrrr het regende balen dus waar was nu het zonnetje?....snel rennend naar de douche dacht nee he het lijkt nederland wel……….lange broek aan en vest maar later kwam gelukkig toch de zon door en werd het meteen warm dus korte broek maar weer aan en shirt….vandaag lekker even winkelen jaja dat gaat hier gewoon door want er moet ook nog gegeten worden.
Mag wel zeggen dat het eten hier prima is en net als thuis er is van alles te koop zelfs drop en hagelslag….leuke foto s nog gemaakt van wat parkieten …en nu op weg naar de winkels!!!!!!!!!!!......groetjes van Marian
Weekend in Eden, 19-12-2010
Een camp park aan zee, een verlaten strand is wat je hier altijd vind op een enkele denk toerist na dan.
De eerste avond een eind over het strand gelopen uiteraard weer allemaal met camera er is steeds wel iets leuks te vinden om vast te leggen.
Bij de caravan nog even heerlijk genoten van een wijntje en bier en natuurlijk zijn er gelukkig in de supermarkt zakken chips voor DJ te vinden.
Zaterdag de kern van Eden ontdekken, genoeg winkeltjes en DJ liep gewillig achter ons aan. Winkel in winkel uit…… De supermarkt werd door ons grondig onderzocht en achter ons liep een mannetje met een karretje zuchtend te klagen dat wij een boel tijd zouden besparen als we gewoon het karretje zouden volladen met de benodigde spullen in plaats van alle schappen af te struinen naar aanbiedingen..
Nog even langs de bottle shop voor bier en wijn dat is hier allemaal apart maar dan zie je zoveel dat je bijna geen keuze kan maken.
Alles snel in de camper gezet omdat we onderweg een bordje lookout hadden gezien dus dat gaf ons een mooi overzicht over de zee.
Maar ook over de dikke zwarte wolken die verderop aan kwamen drijven.
Toch maar terug helaas te laat want de dikke regendruppels vielen als bakken uit de lucht….ik had alleen mijn geheime wapen mijn tulpen plu uit Holland stonden ze mijn gelijk uit te lachen maar ik lachte het laatste wel in een droog pakkie.
De rest van de middag bleef het druilerig en tegen de avond werd het mooi.
Gr Annet Geweldig blijft het al die mooie vogels om ons heen en zeker als je smorgens een boterhammetje aan het eten bent dat ze dan gewoon bij je komen zitten en proberen een stukje brood mee te krijgen, waar al die vogels vandaan komen???? Zooooo leuk!
Wedden dat ze er vanavond weer zijn als we aan het warme eten gaan beginnen.
Het is overal heerlijk stil behalve de geluiden van de vogels dat is zo apart….waar alle mensen zijn???
We kwamen er niet veel tegen vanmorgen in het dorp….
We gaan op weg naar de kerst, nog een paar dagen …..wat versiering betrefd is hier niet erg veel in ieder geval niet echt een sfeertje zoals thuis, en enkele winkel heeft wat opgehangen maar het is niet echt de moeite en aan de versiering in huizen is heel weinig gedaan……..
Oh jaaaaaa heb van de week voor het eerst links gereden oef was wel even spannend maar ik vond het zelf wel goed gaan, behalve toen ik dacht dat ik de koppeling in moest drukken zaten we met ons allen met ons neus tegen het raam het is namelijk een automaat grinnik…dus ik zat met mijn voet op de rem…….gelukkig was het bij een parkeerplaats het is dus wel erg wennen.
Nou ga nog even wat post schrijven voor het thuisfront en morgen weer op pad!Groetjes van MarianTijdens onze wandeling vanmorgen(19 dec.) moest DJ trouwens nog even die bijzondere vogel op van die eng dunne hoge pootjes laten zien die jonge bij zich zou hebben. Tja hij dacht wel even in de buurt te kunnen komen maar in welke dierentaal ze spraken wij verstonden het vogeltje niet natuurlijk maar het schetterde er flink op los. Toen begon hij een dreigende houding aan te nemen en toen hij ontdekte dat ook dat niet veel indruk op ons maakte, viel hij DJ vanuit de lucht wel even aan.
Dat leverde uiteraard prachtige plaatjes op. Schattig dat bange snuitje van DJ vinden jullie niet. Tja om zijn woorden te gebruiken:
je kan de natuur nu eenmaal niet naar je hand zetten’’…… hé DJGr. Annet
Stand van zaken, 22-12-2010
Van uit Bairnsdale gaan we de kust verlaten en gaan we noordelijk het binnenland in.
We wilde eigenlijk naar Phillips land gaan, maar dat werd ons af geraden door mensen die daar net geweest waren.
Dus onze route die we van plan waren word wat gewijzigd.We gaan dus naar het noorden richting Melbourne over de auto snelweg om wat kilometers te maken.
Halverwege zijn we nog gestopt om een oud goudmijn stadje te bezoeken.
De tocht er heen was al prachtig, veel haarspeld bochten en smalle weggentjes.
Om uit te komen in Walhalla, waar de tijd heeft stil gestaan.
Ze hebben het zo veel mogelijk in de oude stijl gehouden, maar van de mijn is niet zo veel meer te zien dan alleen een paar door een hek afgezette gaten in de rots.
Er was ook nog een oud spoortje, heel smal, met een paar locomotieven.Hierna zijn we zo veel mogelijk gaan rijden, zodat we de andere dag ver voorbij Melbourne wilde komen.
Bij Pakenham net voor Melbourne, hebben we de camper op een camping neer gezet om de nacht door te brengen.
Ook hier zijn weer veel vogels te zien, maar dat went ook weer snel, je kijk er niet eens meer gek van als er een kakatoe voor bij kom.
Hier zit ik dan weer met een lekker wijntje voor mij die we gisteren gekocht hebben in een van de supermarkten die tot middennacht open zijn i.v.m. kerst….mag nu wel een glaasje drinken na die lange rit die ik vandaag heb gereden…was best een beetje eng weer al die bochten en smalle wegen maar ik heb het er goed van afgebracht pffffffff……hobbelend reden we door het landschap af en toe een gilletje van Annet die achter in de camper zat en door mijn wilde rijden zoals ze zei dacht dat ze af werd geschoten van haar stoel maar geloof dat het wel mee viel met mijn rijstijl want dj dommelde later nog een beetje in daar reed ik dan zonder controle of ik wel goed links bleef rijden haha…..de snelweg naar Melbourne stelt eigenlijk niets voor je kan het niet vergelijken met Nederland want het is eigenlijk best rustig en ook zeker nu hier de kerstvakantie s zijn begonnen en de kids hier zes weken vrij hebben viel het met al die drukte wel erg mee….moet wel zeggen dat ik zelf nog niet in een drukke stad heb gereden dat laat ik wel aan de andere over haha….Jeetje ben gewoon de dag kwijt de datum (komt zeker van de wijn ahum) maar we hebben ook nog een mooie zonsondergang gezien aan het strand was meen ik eergisteren en daarvoor hebben we fisch en chips gegeten dat krijg je hier dan in zo n stuk papier waar je met zijn allen uit zit te bikkelen maar het was wel lekker we aten haai en wijting en dj had een hamburger want die is geen visliefhebber….vanavond nog in de buurt van de camping rondgelopen om te kijken of er internet in de buurt was maar daar moeten we morgen geloof ik weer een Mac Donald voor opzoeken (nemen we meteen weer zo n heerlijk kopje koffie die is daar zooo lekker) …vandaag was het trouwens heerlijk warm na de laatste dagen een beetje weg te zijn gewaaid door de koude en stormachtige wind zijn we vandaag weer ontdooid en geloof dat het van de week aardig warm word …..het is bijna kerst we gaan een plekje zoeken op een camping …boodschapjes doen…..de camper is al een klein beetje versierd ..en dan zien hoe het allemaal verloopt …kerst in de ..zon… jullie zullen het horen.FIJNE KERST ALLEMAAL groetjes van Marian
Kestgroet
Wij wensen jullie vanuit Australië een hele 'warme' kerstgroeten. Wij vinden jullie reacties hartstikke fijn om te lezen... Dan springen we nu weer in de camper op weg naar de volgende MC Donald whaaaa ho ho ho
Naar de woestijn, 23-12-2010
Vandaag zijn we vanuit Pakenham via de snelweg dwars door Melbourne gereden.
Daar is natuurlijk niets aan, maar om tijd te winnen hebben we maar besloten om deze weg te nemen.
Gelukkig viel het allemaal mee, het was wel druk, maar het stond niet stil.
Er gingen wel tien rijbanen door de stad, waarvan ook nog een gedeelte onder de stad.We hebben gelijk de gigantische wolkenkrabbers kunnen zien.
Later komen we hier weer terug voor een hotel overnachting en voor de terug reis via het vliegveld.
Het was wel een opluchting om de stad weer te verlaten.Het landschap veranderde wel, het werd veel dorder en groen maakte plaats voor bruin.
Uiteindelijk zijn we uit gekomen bij een camping midden in de rimboe.Je had er alles behalve mensen.
Er waren wel veel muggen, je werd helemaal lek gestoken.
Maar het is maar voor een nacht, daar komen we ook wel weer over heen.
Nu weten we gelijk waarom er geen mens was.Morgen willen we nog verder noordelijk rijden en een mooie camping zoeken zonder muggen.
Hier blijven we dan met de kerst en gaan maandag weer verder.Het weer is overigens veel beter geworden, het is zeker 30 graden.Groeten DJ. Na Melbourne heb ik een eind gereden.
Onderweg in het midden van niemandsland lekker de lunche genuttigd.
Eenmaal weer op pad vond ik dat er steeds op een vreemde manier grote insekten over het raam gleden…het deed mij aan een film denken maar toen er ineens wel erg veel plekken op het raam verschenen en er geregeld een beest tegen het raam geplakt zat hadden we door dat er een sprinkhanen wolk op onze weg was gekomen.
Alle auto’s die ons passeerde zagen er al niet uit dus er stond ons nog wel iets te wachten.
Toen het ergste achter de rug leek gingen wij even poolshoogte nemen aan de auto.
Nu zijn er volken die deze beesten eten, die hadden er een volle maag aan gehad maar voor ons was het een vies aangezicht.
De krijs van Marian heeft er zeker duizend weggejaagd toen Dirk Jan er een naar haar toe gooide.
Het landschap is dor en ik vind persoonlijk de kustlijn stukken mooier.
Maar goed er moet iets van het land gezien worden dus hoort dit er ook bij…
Hier is het ook een stuk warmer maar gelukkig staat er een koele wind wat het dan toch nog een beetje dragelijk maakt.
Maar nu zit ik dan toch met een lange broek en sokken aan omdat we behalve de sprinkhanen ook erg veel last hebben van muggen hier.Groetjes AnnetNou…wat een griezels zeg die sprinkhanen ik dacht nee he!!! …DUIZENDEN!!!....een PLAAG!!!!!...
Moeten we hier tussen kamperen en toen we stopten om wat te gaan eten dacht ik blijf in de caravan maar gelukkig deden die beesten niets althans ze waren even niet in mijn buurt en dat kwam echt niet door mijn gekrijs….het was een lange rit en ikzelf vond het landschap wel mooi maar inderdaad bij de kust is het groener maar die warmte mmmmm heerlijk!!!!
Afijn we vonden dan een camping en stalden daar onze camper pffff dat ding zag er echt niet uit en Dirk heeft hem en beetje gewassen en al die sprinkhanenlijkjes eraf gewassen….uit de kranen mochten we geen drinkwater nemen dus we hadden gelukkig nog wat vers en schoon water van de vorige camping in voorraad …het water waar het toilet mee doorgetrokken werd was rivierwater en toen ik en heerlijke douche ging nemen kwam er eerst zwart goor water uit de kraan mmmm maar al snel werd het wat frisser maar ahum wat stonk dat water of ik lekker had gedoucht????...nu zitten we aan de chips bier en de wijn weliswaar in de camper deuren en ramen gesloten want je word echt knettergek van die muggen, ben benieuwd hoe we dat dadelijk gaan doen als we voor het slapen nog even naar het toilet moeten hahahah rennend en meppend volgens mij en dan hoe we de nacht doorkomen met die zoemende dingen om ons heen want reken erop dat er wat op de loer liggen om ons te pesten vannacht…….Groetjes van Marian
Mildura, 24-12-2010
Op naar Meldura, hier gaan we de kerst vieren en blijven tot maandag.
Vanaf Gunbower waar we lek gestoken zijn door de muggen, zijn we vertrokken naar Meldura.
Nu word het veel heter, ruim 30 graden.
De weg er naar toe was prachtig vind ik zelf, je heb het gevoel dat je alleen op de weg bent.Het landschap is op bepaalde plekken kaal, dan weer heb je hele stukken met eucalyptus bomen, waarvan de helft dood is, ook een mooi gezicht.
Annet zag ineens een paar Emoes staan, maar toen ik de camera pakte, waren ze zo verdwenen.In Meldura aan gekomen, hadden we al snel een camping gevonden, waar we de kerst kunnen blijven.Er is zelfs een zwembad, dat is wel lekker met deze hitte.
Het zal voor ons een vreemde kerst worden, maar de gedachte zijn bij jullie.Groetjes DJ.
Naar het zoutmeer, 26-12-2010Vanuit Mildura zijn we een tripje wezen maken naar een zoutmeer honderd kilometer onder Brokenhill.Nou ja tripje, het is 160 kilometer heen en ook weer terug.
De weg er naar toe was geweldig, we zijn maar weinig auto’s tegen gekomen, je heb de weg voor je zelf.
Prachtige uitzichten en we troffen het met een mooie blauwe lucht met hier en daar een wolkje.
De navigatie gaf aan dat we nog 130 kilometer te gaan hebben tot bestemming.
Geen afslagen, geen stoplichten, geen file’s en bijna geen auto’s, moet je je eens voorstellen, dat is in Nederland niet mogelijk.
Onder weg hebben we nog verschillende Emoe’s gezien en er ook nog een op de foto gezet, dat viel niet mee ze zijn nogal schuw.
Eenmaal op bestemming, zagen we geen zoutmeer, maar het moest er wel zijn, de kaart en de navigatie gaf het aan.
Er stond toevallig een auto met caravan met een oud stel uit Broken Hill, we raakte aan de praat, toen zei de oude vrouw, hebben jullie het meer al gezien, is er dan toch een meer?
Ja daar zij ze, we keken maar zagen geen meer, er zit alleen geen water in zei ze.Ja geen wonder dat we het niet zagen, het was een grote verdiepte vlakte waar vroeger water in zat.Ze dacht dat het twintig jaar geleden was dat er nog water in zat, maar nu geheel verdamt is.Op de terug weg, hebben we nog een grote hagedis gezien, maar was helaas over zijn neus gereden.
Groeten Dirkjan
Gisteren vond ik het erg warm we hadden tot nu toe een koel windje maar die had nu plaats gemaakt voor een warme bries.
Het was dus gewoon weer om voor pampus te blijven liggen en je niet verroeren. Ik heb 2 flessen ijskoud water met een heel klein beetje verdun limonade naar binnen gespeeld.
Drie keer onder de douche gestaan om nog uitwendig af te koelen.
Toen gingen we na ons Kerstmaal nog een eindje rijden om even buiten Mildura wat rond te gaan lopen.
Vreselijk om 19.45u was het nog niet te harden in de zon.
Ik had gelukkig mijn dunne sjaal uit de auto mee gegrist, weet niet waarom me dat ingegeven werd maar als een oude doos liep ik mooi met dat ding om mijn schouders gewikkeld hoedje op alsnog levend te verbranden.
Dit gedeelte van Australie is dus echt helemaal niet geschikt voor mij, maar ik klaag verder niet de palmbomen zijn wonderschoon evenals de druivengaarden en olijfgaarden die hier in overvloed zijn en onderweg kon je van die heerlijke sinasappels onder de boomgaarden zien liggen.
Eenmaal terug op de camping eerst een douche genomen haha..
Van een oververhitte Annet de hartverwarmende groetjes.
Van mij geen geklaag hier haha heerlijk die warmte alleen meer last van vliegen maar die meppen we wel weg….gisteren heerlijk even hier in het zwembad gelegen en verder rustig bij de caravan gelegen na een wandeling die ik even alleen maakte hier in de buurt maar veel was er niet te zien het leek wel uitgestorven, iedereen zat natuurlijk lekker bij de airco behalve wij hollanders die lekker buiten zaten.
Tegen de avond kwamen er wat mensen bij het zwembad zitten in de schaduw…oh ja de kerstman hebben we ook nog op een karretje rond zien rijden over de camping…hahaha dik pak aan die had hij volgens mij heel snel uit later pffffffffff was echt warm hoor!Vandaag inderdaad genoten van de mooie natuur…was campertje in en campertje uit om telkens wat foto s te maken….wat een oppervlakte en wat een toch mooie kleuren nou morgen maar weer op pad richting het zuiden…..oh morgen de planning dat we een ritje krijgen van 381 kilometer naar de eerst volgende camping haha hoorde ik net van dj word weer toeren!!!!!!!!!!!!
Ik ga jullie weer mijn groetjes doen en nog even genieten van de ondergaande zon!!!! MARIAN.
The Grampians,
Na ongeveer 380 kilometer, zijn we vanuit Mildura bij The Grampions aan gekomen.
Dit is een bergketen midden in het vlakke land, je ziet het al van kilometers naderen.
Het is wel even wennen, in Mildura zou het 41 graden worden, maar bij the grampions is het maar 18 graden.
De weg er naar toe was wel mooi, we hebben uren langs graanvelden gereden, waar ze op verschillende plaatsen aan het oogsten waren.Hele hoge graansilo’s sierde het landschap.
Deze silo’s waren weer verbonden met een spoorlijntje, die het graan weer door het land vervoerde.
Aan het eind van de middag, zijn we nog de bergen in gegaan, op weg naar een waterval.
Omdat deze bergen niet zo hoog zijn duurde het niet zo lang voor dat je er bent.
We waren daarom net voor donker weer thuis.Annet had der schrik van haar leven, ze ontdekte een spin van wel 4 centimeter groot.Wat het voor een spin is weet ik niet en of hij giftig is ook niet, maar ik heb er wel een mooie foto van gemaakt.
Morgen gaan we nog wat mooie plekken bekijken in deze bergen, dan gaan we met de middag weer een honderd kilometer verder naar het zuiden.
De andere morgen zijn we nog naar diverse uitzicht punten en watervallen geweest.Het was prachtig weer, dus ik kon hier weer mooie foto’s maken, die ik dan ook bij dit bericht bij voeg.
Daarna zijn we naar Hamilton gegaan, waar we een prachtige camping vonden.En je raad het nooit, hier hadden we gratis internet, zo zou het altijd moeten zijnDus dit bericht maar snel verzenden.Morgen gaan we naar de stad Mont Gambier, waar we familie van Marian gaan bezoeken.
Daarna gaan we de kust weer langs richting Melbourne.
Groeten Dirkjan.
We hebben de warmere oorden verwisseld voor de iets koelere regio.
The Grampions waren ontzettend mooi met die bergen de schone natuur zelfs sinds tijden weer wat kangoeroes gezien en op weg erheen zagen we een kudde Emoes,,,,,, in een afgerasterd stukje weide dus tja nu lukte het DJ met gemak wat foto’s te schieten.
Ze kwamen nog net niet op zijn lens zitten of had hij nu toevallig net de verkeerde lens weer op zijn camera.
Dat is ook het antwoord van hem als er een vogel door wie dan ook gesignaleerd word, ja ik heb mijn goeie lens er nu niet op.
Dan vind hij het beest ineens niet de moeite waard mmmmm jaja.
Ik kwam voor het eerst weer een Nederlands stel tegen midden in de bergen, heerlijk even je eigen taal te kunnen spreken.
Verder gaat het wel zijn gangetje hier we staan nu op een mooie camping toevallig naast een Nederlands stel.
Nu moeten het er weer niet teveel worden natuurlijk op 1 dag.
Dag lieve mensen groetjes AnnetZit ik dan met een bakje koffie lekker buiten naast de camper wel met lange broek aan en muggenspul op want ze vliegen weer rond die muggen.
Het was een mooie dag vandaag heerlijk gelopen en echt veel gezien…mooie watervallen gezien hier liepen wij dus niet alleen maar er waren ook blikjes chineesjes losgelaten met hun cameraatje….ach het is vakantie seizoen en iedereen is er op uit..
Had vanavond mijn oom en tante willen bellen omdat wij morgen vlak in hun buurt komen MOUNT GAMBIER en ik ze natuurlijk even wil zien maar er was hier geen telefoon in de buurt dus morgen maar even rondrijden en anders verrassen wij hen gewoon hopelijk kunnen we daar een nacht de camper neerstallen en daar even een bakkie doen en de dag doorbrengen ik weet zeker dat ze dat heel erg leuk zouden vinden, we hadden het bezoek naar hun eigenlijk gepland op oud jaar maar dan komen we in tijd nood we willen de kust nog afrijden…….. nou we gaan de wijnfles weer eens opentrekken en ik ga jullie groeten vanuit down under tot later maar weer groetjes van Marian
Mount Gambier, 29-12-2010
Van uit Hammilton zijn we vertrokken naar Mount Gambier, ongeveer 159 Kilometer.
Waar we gelijk naar de oom en tante van Marian zijn gegaan.Daar werden we zeer hartelijk ontvangen, en hebben naar veel geklets gelijk de lunche mee gegeten.
Mount Gambier ligt in een vulkanisch gebied, waar veel slapende vulkanen zijn.Maar de mooiste is The Blue Lake, dit is een hele grote krater gevuld met water wat echt blauw is.Ik heb er een paar foto’s bij gedaan, dan kan je het zelf zien.
Ze zijn er al jaren mee bezig hoe dat komt, maar ze zijn er nog steeds niet uit.We zijn er een stuk omheen gelopen, maar van alle kanten is het een prachtig gezicht.
De vulkaan is ongeveer 5000 jaar geleden voor het laatst uitgebarsten.
S’avonds konden we mee eten, en zijn later nog met de zoon naar verschillende mooie plekjes gegaan.
De camper konden we parkeren op de uitrit, dus slapen we deze nacht bij hen.
Midden in de stad heb je een grote grot, waar je gedeeltelijk in kan, en waar verschillende planten en bomen groeien.
Vlak bij het werk van de zoon was nog een veel grotere grot waar je ook in kan.
Die was helemaal schoon gemaakt en ingericht als een soort tuin, waar van alles groeide.
We werden s’avonds ook nog uitgenodigd, om oudejaarsavond bij hen te vieren.
Dit konden wij natuurlijk niet afslaan, dus dat doen wij ook.We moeten wel de plannen wat aan passen, morgen gaan we naar Portland, dan kunnen we de kust weer zien.Dan gaan we weer terug naar Mount Gambier, want de dag er op dan neemt de zoon ons mee naar verschillende druipsteen grotten in de buurt.
Nieuwjaars dag gaan we dan weer verder met de route langs de kust richting Melborne.Groeten Dirkjan.
Oud en Nieuw Nieuwjaar.
Het is bijna wisseling van het jaar, ik moet wel even slikken om dat zonder al mijn geliefde te moeten meemaken hier zo ver bij jullie vandaan.
Ik hou helemaal niet van oliebollen maar nu mis ik ze echt waar. (ik geloof dat ik die nu onverwacht toch niet hoef te gaan missen)
Vuurwerk hoeven we nu ook niet aan te schaffen geloof zelfs dat dat hier helemaal niet mag en hopelijk zullen rond de jaarwisseling op een plaats zitten waar we iets van plaatselijk vuurwerken kunnen zien.
Ik wil jullie allemaal een heel Gezond en een heel Gelukkig Nieuwjaar toewensen met een traan over mijn wang, maar de knuffels hou ik allemaal tegoed…..
Wij kunnen wel 10 uur eerder het glas heffen kusjes allemaal AnnetOok namens mij allemaal een heel fijne jaarwisseling en gezond Nieuwjaar het zal anders zijn dan anders om het te vieren maar gelukkig mogen wij het vieren bij mijn oom en tante en mijn neven met aanhang en de beloofde oliebollen worden morgen gebakken!Lieve groeten van Marian en proost allemaal!!
Portland 30-12-2010
Zo hier zijn we eindelijk weer al die tijd moesten wij het zonder internet doen en zonder mc donald wheee maar hier nog even wat berichten Vanuit Mount Gambier hebben we een dagtrip gemaakt naar een paar bijzondere plekken in de buurt van Portland.Eerst zijn we in Bridgewater Bay geweest waar we wat op het strand geslenterd hebben.
Daarna zijn we naar Cape Bridgewater geweest waar je prachtig kan lopen door het stenen woud.
Hier hebben eeuwen geleden allemaal bomen gestaan, die nu versteend zijn.
Over een heel groot gebied kun je de overblijfselen er van zien.Je heb ook gelijk een prachtig uitzicht op de zee.
Hier beuken de golven tegen de steile hellingen en vliegt het water huizen hoog.
We raakte er niet op uitgekeken en hebben hier dan ook veel foto’s gemaakt.
We zijn ook nog op het uiterste puntje geweest van Cape Nelson.
Hier staat een grote vuurtoren, en kan je de zee in bijna 360 graden bekijken.Het lest zijn we nog in het plaatsje Portland geweest waar de meiden, nog in diverse winkeltjes zijn geweest.
Toen moesten we weer terug naar Mount Gambier 159 kilometer terug, want morgen neemt de neef van Marian ons mee naar diverse druipsteen grotten in de buurt.
Toen werd het de volgende dag en Martin was mooi op tijd.
Het zal vandaag 40 graden worden en dat was te merken, om negen uur was het al bloed heet.
Eerst zijn we naar de grotten geweest, hadden we gelijk verkoeling, want in de grot is het maar 15 graden.
Prachtige druipstenen zijn er te zien, die door een gids toegelicht werden.
We zaten op 17 meter diepte en toen we er uit gingen, leek het wel of je een klap in je gezicht kreeg van de warmte.
Toen zijn we naar een zoet water bron geweest,waar je in mag duiken.
Via een vlonder door het riet kon je er komen, toen kreeg Marian de schrik van haar leven toen ze bijna op een slang stapte.Haar neef kon haar nog net weg trekken, als je je niet beweegt valt hij niet aan.Het was een tijger slang een van de giftigste van Australië.Met de middag werd het wat minder heet toen zijn we nog naar een slapende vulkaan geweest.
De neef en ik zijn er nog op geklommen, dan kan je in de krater kijken. ( zie foto).Het was oudejaars dag, dus op naar de oliebollen.
De oom van Marian was al vroeg begonnen met het bakken, want in Australië kan je ze niet kopen.Het was een gezellige oudejaars avond, veel gedronken en veel gelachen, maar zonder vuurwerk, dat is hier verboden wegens brand gevaar.
Dus dat hebben we even vanaf de tv uitzending vanuit Sydney gezien.
Great Ocean Road. 1-1-2011
Vandaag zijn we weer vertrokken uit Mount Gambier en afscheid genomen van de familie van Marian.
We gaan de Great Ocean Road rijden, deze weg loopt langs de zuidkust en komt langs tal van bijzondere plaatsen.De eerste is The Grotto, The London Bridge, The Arch, Sintinel Rock, Loch Ard Gorge en de 12 Apostles.
Dit zijn allemaal grote rotsformaties, die door de tijd veranderen, sommige zijn al ingestort en weg gespoeld.Dit zijn wel een van de mooiste plekjes langs deze kust.
Dat kan je wel aan de foto´s zien.Bij de 12 Apostles heb ik nog mooi de ondergaande zon er op gezet.2-1-2011
De volgende dag zijn we eerst naar de Apollo Bay gereden om de camping al vast te bespreken.Want in deze streek is het heel druk, omdat de Australiërs nu ook vakantie hebben en anders hebben we geen plaats om te overnachten.
Daarna zijn we terug gereden naar een kleine dieren tuin, waar allemaal dieren zijn die in Australië voor komen.
Toen zijn we nog een tocht wezen lopen door een Australisch regenwoud.Hier staan heel grote bomen met een omtrek van wel 10 meter.Ook zijn er veel varens zo groot dat je er onder door kan lopen.Van de beheerder van de dieren tuin, kregen we nog een tip om wilde koala’s te zien.Daar zijn we heen gereden en op een gegeven moment zagen we de eerste.
Al snel zagen we er veel meer in de bomen zitten.
Ook nog een moeder met kind, dat was een mooi gezicht.
Vanmorgen bestond ons ontbijt uit een plak uitgedroogd ontbijtkoek en een oliebol die we van de familie mee hadden gekregen, onze lunch bestond uit koekjes want we waren totaal vergeten boodschappen te doen door die feestdagen. Gelukkig konden wij in het dorp hier vanmiddag wat brood en wat voor het avondeten kopen die zaten gelukkig op zondag niet dicht.Het was weer een mooie dag veel gezien weer en weer genoten van de dag.
De koala beertjes waren natuurlijk het hoogtepunt van de dag.
Wat een lieve koppies je zou ze zo willen knuffelen.
Annet was de eerste die een beertje zag en gilde daaaaaaaar zit er een!!!! Dirk op de rem en ik zat bijna voorin in de camper en we stonden half op de weg maar wat maakt het uit, je bent toerist en foto s moeten er gemaakt worden nou we konden ons aardig uitleven want er zaten genoeg van die diertjes.
Nu zitten we alweer aan de verplichte wijn en de chips haha want alles moet van de week op dus wat een straf we zitten dus hier half dronken in de camper vooral dj die heeft nog wel wat aardig flesjes bier staan haha…….
Groetjes van Marian
WerribeeNadat we de duurste camping hebben gehad in Anglesea, hebben we nu de goedkoopste in Werribee.
Werribee ligt nog 30 kilometer van Melbourne af, je kan de wolkenkrabbers al in de verte zien.Hier gaan we de camper een beurt geven en alles inpakken.
De camping ligt vlak bij de Phillip Bay, die hele grote bay waar Melbourne ook aan ligt.
Morgen moeten we de camper weer terug brengen en gaan we nog een nachtje in een hotel slapen.
Misschien dat we nog tijd hebben om in Melbourne wat rond te lopen.
De camping waar we nu zitten is al een oude, er zijn ook veel oudere mensen die hier een vaste staan plaats hebben.
Daar passen wij natuurlijk niet tussen, ooh neeeee maar het is er wel heerlijk rustig.Kunnen we lekker bij komen van alle indrukken van de laatste weken.Voor mij zelf zal dat zeker een poosje duren, vooral als ik de foto’s thuis weer een keer bekijk.Ik zelf heb ongeveer 3000 foto’s gemaakt, die goed genoeg waren om te bewaren.
Eenmaal thuis, zoek ik de mooiste uit en zet ze bij de allerlaatste verslag.
Dan kunnen jullie allemaal mee genieten van wat wij in het echt gezien hebben.
Groeten Dirkjan.
Zo hebben wij in die 4 weken heel wat kilometertjes afgelegd in de camper. Zo’n 4200 km zal het uiteindelijk worden als we bij de afleverplaats zijn aangekomen.
We hebben heel wat stukken kust gezien ieder op zich weer een mooi stukje natuur.
Prachtig blauwe zee met witte schuimende golven die tegen de rotsen aan beuken.
De ene van geel/oranje zandsteen dan weer zwarte rotsen of grijs maar allemaal die mooie turkoois blauwe golven.
Maar ook het dorre van het binnenland wat mij toch minder aansprak zeker ook mede doordat het er warmer was.
Het is een onmenselijk groot land met ontzettend vriendelijke mensen.
De meest prachtige bomen zie je hier midden in de weilanden staan van jaren oud en zo mooi gevormd omdat ze de ruimte hebben.
Maar goed dat je niet overal kan stoppen met zo’n bakbeest van een camper anders had ik heel wat foto’s willen nemen.
Volgens mij hebben wij zo goed als de meest voorkomende dieren wel gezien in het wild, op de haai na maar die hoef ik ook niet te zien eerlijk gezegd.
Het vreemde is dat je bijna gaat wennen aan al die vogels als papagaaien en parkieten, maar ik blijf het steeds weer een bijzonder gezicht vinden.
Dit is onze laatste avond in de camper het is lekker weer om buiten te zitten voor mij dan wel te verstaan.
Ik heb mag ik wel zeggen heel veel geluk gehad met een iets koudere wind voor de tijd van het jaar, dat bracht geregeld wat verkoeling.
Morgen nog een nachtje hotel en dan naar het vliegveld ik ga er niet om liegen dat ik er blij om ben dat ik naar huis kan gaan. Het was mooi maar voor mij is 4 weken dan ook genoeg.
Nu verlang ik weer naar mijn oude vertrouwde omgeving, want ik heb jullie echt wel gemist, zeker rond de feestdagen. Lieve groetjes AnnetTja het zit er inderdaad weer op wat is het snel gegaan maar wat hebben wij veel moois gezien.
Vanavond nog even genieten van de vogelgeluiden en dan is het gebeurd.
Vond het toppie en had wel langer willen blijven maar eens komt er een eind aan!
We kunnen terug kijken op vier heerlijke weken. Het is mij goed bevallen die camper heerlijk je eigen huisje bij je en gaan waar je heen wilt die vrijheid die zal ik gaan missen.
Was ook reuze fijn om mijn familie weer eens te hebben gezien.
Affijn de koffers zijn inmiddels gepakt de handbagage staat klaar voor de nodige spullen om bij de hand te hebben….nog een hotelnacht en dan weer het vliegtuig in.
Het is de bedoeling dat we vrijdagochtend in de vroegte aankomen…..heb mijn sokken, lange broek en dik vest al klaarliggen brrrrrr zal weer wennen zijn.
Tot ziens maar weer in Nederland!!!
Lieve groetjes van Marian…….
Wel bizar dat onze kaarten zo lang onderweg zijn geweest.
We hadden ze bewust al in Sydney verzonden dat was 12 december maar goed ze zijn aangekomen.
Melbourne
De camper is ingeleverd na een flinke zoektocht, maar een zeer vriendelijke man die volgens mij zijn lunche zat te nuttigen reed ons er wel even naar toe.
Dat geeft gewoon aan hoe vriendelijk ze zijn. Toen alle schade bekeken was aan de camper mochten wij vertrekken....
Taxi bracht ons naar het hotel waar we nog even op de kamer moesten wachten.
Omdat het iets langer duurde dan zij verwacht had kregen wij champagne rode wijn of bier aangeboden.
Maar ach we hadden erbij gezeten dus dat hoefde wij niet toen kregen wij een schaaltje chocolade, nou dat was voor Dirk Jan en Marian ook geen straf.
De kamer is prima en In Melbourne is een groot contrast tussen oud of monumentaal om even netjes te spreken en super moderne wolken krabbers.
Voor de verandering zijn we nu een keer friet aan het eten laat raden bij MC Donald's.
Hong Kong
We zijn net in Hong Kong geland en je raad het al, hier heb je gratis internet, die chinezen weten tenminste hoe het hoort.
De vlucht was super.We moeten nog twee en een half uur wachten, voordat we verder kunnen naar Amsterdam.Ik heb net gekeken hoe warm het is in Nederland het word acht graden dus dat valt wel mee.
We zijn weer terug
Zo we zijn weer veilig terug in dat koude Nederland.
Van uit Hong Kong is het nog 12 uur vliegen, het was donker en ik zat in de midden rij, niet echt een mooie plaats.We hebben wat film gekeken en wat geslapen, maar dat lukte niet erg.
Maar dat is allemaal al weer vergeten.
Viel gisteren bijna in slaap achter de pc, was al bijna 40 uur op, dan ga je het wel voelen.
Even nog een slot bericht, dan houd ik er echt mee op.
Wil iedereen bedanken voor de leuke reacties die we kregen, dat deed ons goed.
Heb ongeveer 3000 foto’s gemaakt, en ook nog wat uren film.
Voordat ik daar doorheen ben, ben ik al weer aan vakantie toe.
De bedoeling is de foto’s die echt goed zijn op mijn eigen website te zetten, met dit hele verslag.Dan kan je het nog eens rustig nalezen.
Hoe het er uit komt te zien weet ik nog niet, moet er nog eens over na denken.
Mijn website adres is www.djvweb.nl daar kan je nu al kijken, het is zeker de moeite waard.
Wanneer het Australie avontuur op de site staat weet ik nog niet, maar wil je op de hoogte blijven, kan je een e-mail sturen naar nederlek@chello.nl
Groeten Dirkjan.
Gisteren is het al weer dat we terug kwamen in Nederland.
De reis is gelukkig voorspoedig verlopen..
Het blijft een hele zit van Melbourne naar Hong Kong zo’n 9 uur en dan 3 uur wachten om vanuit Hong Kong weer verder te kunnen reizen naar Amsterdam ook weer zo’n 12 uur. Ik had op een gegeven moment ook het idee gaat het nu eigenlijk nog een keer licht worden.
Want eenmaal Australië te hebben verlaten begon de schemer in te zetten om 19.30u Australische tijd was het donker toen in Hong Kong de tijd 3 uur terug gezet werd… donker!!
De reis naar Nederland geheel in het donker want de tijd ging weer 6 uur terug. We kwamen 6.20 uur aan in het donker de reis in de auto naar huis ging in het donker, ik was echt even de tijd kwijt toen ik zelfs thuis nog het licht aan moest doen en uiteindelijk na een uur weer daglicht zag verschijnen.
Maar we zijn terug. De sneeuw was inmiddels op een paar kleine hoopjes na verdwenen.
Een boel herinneringen heb ik opgeslagen in mijn hoofd en zullen daar veilig blijven zitten. Genomen foto’s zullen de herinneringen versterken.
Het was een indruk wekkende reis, wat een in mens groot land is Australië en wat een klein stukje hebben wij er nog maar van gezien.
Nu gaat het leventje weer over op het oude vertrouwde, zeker ook goede leventje. Maandag weer aan het werk.
Ik wil ook iedereen bedanken voor een leuk bericht vanuit Nederland tijdens onze afwezigheid.
Het heeft mij zeker ook erg goed gedaan.
Lieve groetjes Annet